2011年 Aug 7日 Sunday, 5:42
Sat 6 Aug – I Am Kloot, Wolfling
Het was de dag van de gaypride. Nog nooit bij geweest. Dus als je toch naar Amsterdam gaat, ga dan wat vroeger om het mee te maken. Het was druk op de Prinsengracht en Lawaaiig. Maar de sfeer was buitengewoon goed. Jammer van die ene plensbui, die viel ook op mij. Om er even later achter te komen dat mijn geprinte kaartjes voor I Am Kloot door de regen veranderd waren in jaren 60 psychedelische vodjes, waar gelukkig nog net een barcode op te zien was.
Bij Paradiso bleek dat trouwens geen probleem voor de ontzettend humorloze controleur bij de deur. Het was rustig bij het voorprogramma. Wolfling deed mij alleen verbazen door te laten zien dat er zo veel herrie uit een luit kan komen! Niet echt een opwarmer waar ik op zat te wachten. De zaal liep vervolgens vol en stipt (!!!) om half negen stapte de band het podium op.
Ik had ze in 2006 in de Melkweg gezien. Vond ze toen goed, maar door Play Moulah Rouge was ik een beetje teleurgesteld. Nu zijn ze na B en Sky At Night weer terug op de toppen van hun kunnen. Een goede reden om de 3 mannen van I Am Kloot weer eens live te gaan beluisteren/bekijken. En met mij waren er veel meer die echt kwamen voor de band. En het enthousiasme die dit veroorzaakte bij John Bramwell, sloeg weer over op het publiek en door deze wisselwerking werd het een memorabel concert.
Dat ze daar staan te spelen met een biertje bij de hand is natuurlijk al mooi. Moet ook wel als veel van je liedjes over drank gaan! Dat we de extra muzikanten bedanken met een applaus na 3 liedjes en de muzikanten zelf nog geen eens meer op het podium staan is prachtig en origineel. Dat we door één oefenakkoord meteen From Your Favorite Sky herkenden is een teken dat er kenners in de zaal zaten. Of zoals John zei, helderziend. Of weird, dat was ook een compliment, toch?
Het concert bestond uit een goede mix van nieuwe en oude liedjes. Geen fratsen, gewoon spelen, zoals ze horen. Gods and Monsters, 86 TV's, Twist, Bigger Wheels, Same Deep Water As Me en het immer terugkerende Proof. Daarnaast hebben ze alle nummers van Sky At Night gespeeld. Wat logisch is, niet alleen omdat dit hun nieuwste album is, maar vooral omdat het een heel erg goed album is! Met Fingerprints als mijn persoonlijke favoriet.
Vooraf was ik bang, en ik was niet de enige, voor de rustige liedjes. Dan hoor je vaak veel geklets. En ook nu was dit het geval, toch speelde John de zaal stil met de vertolking van No Fear Of Falling. Ook blijken bijna alle liedjes van I Am Kloot dansbaar of schuifelbaar zoals de dansende vrouw op het linker balkon liet zien.
Met een terecht daverend applaus kregen we meerdere toegiften. Eerst 4 a capella regels van Storm Warning, gevolgd door een fantastisch Radiation. Ook al moet ik opmerken dat de elektrische gitaar wel een beetje hard stond. Daarna nog Same Shoes en een solo van John met Astray. En het concert werd afgesloten met een niet gerepeteerd To You, wat het concert nog unieker maakte!
Dan loop je na het concert langs de dronken homo's, de nog steeds elkaar fotograferende toeristen en de overstromende plaskruizen. Maar dat maakt niet uit, want je geniet bij elke stap nog na van een prachtig concert. En schaam je een beetje dat je ze veel vaker live had kunnen zien, maar dat niet hebt gedaan.